در صورت سبز بودن از ان عبور میکنید و در صورت قرمز بودن می ایستید و در صورت مشاهده چراغ زرد با احتیاط عبور میکنید .
در عین حال میتوان ادعا کرد چراغ راهنمایی یکی از حیاتی ترین ملزومات راهنمایی و رانندگی است .چراغهای راهنمایی و رانندگی در تمام نقاط دنیا از سه رنگ خاص تشکیل شده اند که در همه جا مفهوم یکسانی دارند . 
اما به راستی چرا چراغهای راهنمایی به رنگ قرمز و سبز و زرد انتخاب شده اند ؟ چرا مثلا به رنگ ارغوانی یا بنفش نیستند ؟ در این مورد چند نظریه مختلف وجود دارد اما قبل از پرداختن به انها نظر شما را به یک داستان کوتاه تاریخی جلب می کنیم . 
این قضیه  برای همه روشن است که صنعت اتومبیل سازی پیشگام خیلی از دیگر صنایع مهم و منشا خیلی از اختراعات موجود در دنیا بوده اما در عوض صنعت خودروسازی هم خیلی از عناصر خود را از دیگر صنایع به عاریت گرفته ست . یکی از این عناصر چراغ راهنمایی است .
اولین چراغ راهنمایی که به معنای امروزی مورد استفاده قرار گرفت در سال 1868 و در لندن بود . این چراغ برای کنترل خطوط راه اهن بود که در تقاطع بین خیابانهای جورج و بریج وجود داشت و از یک طراحی ساده سود میبرد . اما همین طرح ساده منجر به بوجود امدن نمونه های امروزی شد . این چراغ از دو بازوی عمودی ساخته شده بود که با حرکت افقی خود به قطارهایی که در حال نزدیک شدن بودند هشدار میداد که بایستند .
در حالتی که این بازو زاویه 45 درجه را به خود می گرفت معنای مشابهی با رنگ زرد چراغهای امروزی را به راننده می رساند . بخش جالب این سیستم نحوه اطلاع رسانی ان هنگام تاریکی هوا بود که مهندسان راه اهن ان دوران در جهت تکامل از چراغهایی به رنگ قرمز برای ایست و رنگ سبز برای احتیاط استفاده کردند . 
ممکن است این سوال برایتان پیش اید که به چه دلیل انها رنگ سبز را برای احتیاط برگزیدند ؟ پاسخ این سوال روشن نیست . اما پس از چند سال و همزمان با راهیابی چراغهای راهنمایی به صنعت خودرو خیلی چیزها تغییر کرد . این اتفاق مهم در سال 1912 و در ایالت متحده رخ داد . این واقعه مرهون زحمات افسر پلیسی به نام وایر بود که در ان زمان فرماندهی دپارتمان پلیس شهر سالت لیک سیتی ایالت متحده را بر عهده داشت . 
این چراغ که به صورت دستی کنترل می شد فقط دارای دو رنگ قرمز و سبز بود . با وجود اینکه در ان زمان تعداد محدودی خودرو در خیابانها تردد داشتند و قوانین رانندگی تقریبا ازادانه بود رانندگان از این اختراع جدید تقریبا شوکه شده بودند . 
اما با این وجود حضور یک افسر پلیس جهت کنترل رانندگان کاملا ضروری بود . 
حال به بررسی دلایل انتخاب این سه رنگ میپردازیم :
رنگ قرمز به طور خاصی یاد اور خون بوده و از این رو برای بیان مفهوم خطر و هشدار ایستادن بر گزیده شده است . به دلیل اینکه نادیده گرفتن چراغ قرمز پیامد های ناگواری را به همراه دارد از این رنگ همواره به عنوان بیان خطر و مجبور کردن خودروهای عبوری به توقف استفاده شده است . 
علت رنگ سبز نیز در اصل به دلیل همخوانی با عواطف انسانی است . با رنگ سبز میتوان یک موضوع ارامش بخش و یا موافق را به تصویر کشید . علاوه بر ان قابلیت رویت مناسب و مطلوب رنگ سبز در شب یکی دیگر از دلایل انتخاب این رنگ است . هیچ رنگی همانند سبز قابلیت رساندن مفهوم رفتن را در راننده نمیتواند پدید اورد . 
در اخر به رنگ زرد می رسیم . این رنگ جانشین رنگ سبز در چراغهای راهنمایی ابتدایی شد و با وجود اینکه معنای احتیاط و هشدار کاهش سرعت را به راننده القا میکند به نظر بعضی از افراد به دلیل همرنگ بودن با رنگ خورشید تا حدی احساس ارامش را در راننده ایجاد می کند . با این وجود رنگ زرد رنگ خوبی برای ایفای این نقش بوده زیرا به خوبی در شب دیده می شود و از دور قابل تشخیص است . 
چراغهای راهنمایی در طول سالیان با حفظ اصول اساسی خود در طرحهای گوناگون ( به خصوص برای افرادی که دارای کوررنگی هستند ) طراحی شده اند .