ترمزهای دیسکی

در این سیستم، یک دیسک به چرخ اتومبیل متصل است و با آن به چرخش درمی آید. هنگامی که پدال ترمز فشرده می شود، فشار هیدرولیکی ایجاد شده به طرفیت بالشتک ها موجب می شود که آن ها به دیسک فشرده شود و اصطکاک ایجادشده چرخ ها را از حرکت بازمی دارد. در مقایسه با ترمزهای کاسه ای، ترمزهای دیسکی از قابلیت انتقال حرارت بالاتری برخوردار هستند و به همین دلیل در سرعت های بالا نیز از خود عمل کرد بسیار خوبی نشان می دهند

ترمز کاسه ای

در این سیستم ترمز، کفشک ها به روی کاسه هایی که به همراه چرخ های اتومبیل در حال گردش هستند فشرده می شوند. این عمل باعث می شود که کاسه به آرامی از حرکت باز ایستد و به دنبال خود چرخ را از دوران باز دارد. برای آن که اصطکاک زیاد شود، لایه ای از مواد خاص به کفشک ها نصب می کنند که آن ها را لنت می نامیم

ترمزدستی

با کشیدن اهرم ترمزدستی، این ترمزها روی چرخ های عقب گیر می کنند. از آن جایی که ساختمان ترمزدستی با ترمزپایی متفاوت است، می توان از این ترمز در شرایط اضطراری استفاده کرد. اگر ترمز دستی در هنگام حرکت مورد استفاده قرارگیرد. احتمال چرخیدن ماشین وجود.

داغ کردن و هوا گرفتن ترمز:
داغ کردن ترمز: اگر مدت زمان زیادی از ترمز استفاده کنیم یا هنگام حرکت، ترمز دستی بالا باشد، کاسه چرخ ها یا لنت ها داغ می کنند کاسه ها تغییر شکل می دهند، لنت ها اصطکاک کافی برای ترمز ایجادنمی کنند و اثر ترمز کاهش می یابد. این پدیده را داغ کردن ترمز می نامند.

هوا گرفتن ترمز: اگر ترمزها زیاد استفاده شوند (مثلاً در یک سرپایینی طولانی) با داغ شدن لنت ها و کاسه چرخ ها، حباب هایی در داخل روغن ترمز ایجاد می شود. در این جاست که هنگام ترمز فشار در امتداد روغن انتقال پیدا نمی کند و فقط حباب ها فشرده می شوند. در نتیجه، اثر ترمز ضعیف شده یا به کلی از بین می رود. به این پدیده هوا گرفتن سیستم ترمز می گویند.

ترمز به وسیله ی موتور

این روش یکی از راه های نگه داشتن اتومبیل بدون استفاده از ترمز است. با برداشتن پا از روی پدال گاز به تنهایی یا به همراه معکوس کردن دنده ها می توان ماشین را متوقف کرد. در هر دو صورت چرخ ها به دلیل داشتن اینرسی به حرکت خود ادامه می دهند ولی سرعت موتور به پیروی از سرعت اتومبیل کاهش می یابد و این به علت وجود مقاومت موتور در مقابل حرکت اتومبیل است. در این حالت چون سرعت دوران چرخ ها، موتور را به حرکت درمی آورند، مقاومت پیستون ها در حرکت رفت و برگشتی خود همان اثر ترمز را برای اتومبیل دارد.
در یک سرپایینی طولانی بهترین روش نگه داشتن وسیله ی نقلیه، استفاده از موتور و ترمزهای منقطع فقط برای یاری نیروی ترمز است. اگر چنین کاری صورت گیرد و با همان دنده ای که برای بالا رفتن از آن شیب استفاده می شود در پایین آمدن نیز استفاده شود، از موتور می توان به عنوان ترمز مناسبی استفاده نمود.

ترمزگیری در روزهای بارانی

هنگامی که لازم است توقف کنید یا سرعت تان را کم کنید، به آرامی و ملایمت ترمز کنید.

هرگز  یکباره پایتان را روی ترمز نزنید به همین منظور  فاصله زیادی را با ماشین جلویی حفظ کنید
آرام و بااحتیاط رانندگی کنید، به خصوص سر پیچ ها در همان مسیری که ماشین های جلویی تان حرکت می کنند، رانندگی کنید و از چاله های آب باران دوری کنید و اگر ماشین تان شروع به لغزیدن کرد، به آهستگی پای تان را از روی گاز بردارید و  فرمان را در جهتی که می خواهید جلوی ماشین حرکت کند، بپیچانید.
ترمز گیری با ماشینهای دارای سیستم ABS به مراتب آسانتر از ماشینهای معمولی بوده و در کل راننده حرفه ای بایستی شرایط را بسنجد تا نیاز به ترمز ناگهانی نباشد.