فروشندگان خودرو، فروشندگان لاستیک، تعمیرگاه ها و برخی پمپ بنزین ها سال هاست که مصرانه نیتروژن را به عنوان جایگزین بهتری برای هوا به مشتریان عرضه می کنند و دلیلشان هم این است که می گویند نشتی نیتروژن کمتر است و در نتیجه لاستیک مدت طولانی تری پر باد باقی می ماند. اما داستان نیتروژن واقعاً چیست؟

یکی دیگر از استدلال های طرفداران نیتروژن این است که در مصرف سوخت صرفه جویی می کند و در مقایسه با خودروهایی که لاستیکشان با هوا پر شده است مسافت بیشتری را طی می کنند. با افزایش سرسام آور قیمت بنزین شاید همین یک علت کافی باشد که از این به بعد لاستیک هایتان را با نیتروژن پر کنید. یکی دیگر از مسائلی که در مورد نیتروژن مطرح است هزینه ی هر بار باد زدن لاستیک هاست که چیزی حدود ۵ تا ۱۰ دلار هزینه دارد. اگر بار اولتان باشد که می-خواهید لاستیکتان را با نیتروژن پر کنید، هزینه اش از این هم بالاتر خواهد بود و در نتیجه این یک منبع درآمد برای تعمیرگاه ها محسوب می شود. و حالا سوال این است که آیا واقعاً با انتخاب گاز نیتروژن به جای هوا، ما و خودرویمان سود می بریم یا فقط تعمیرگاه ها درآمدشان بیشتر می شود؟ بگذارید نگاه دقیق تری به مزایای استفاده از نیتروژن داشته باشیم.

مزایای لاستیک های پر شده با نیتروژن

اینکه نیتروژن به اندازه ی اکسیژن نشتی ندارد درست است چرا که یک مولکول نیتروژن از یک مولکول اکسیژن بزرگ تر است و در نتیجه لاستیکی که با نیتروژن پر شده است می بایست مدت طولانی تری نزدیک به حد لازم پر باد (یا پر فشار) باقی بماند. لاستیک های کاملاً پر هم دوام بیشتری دارند، هم مصرف سوخت را بهینه می کنند، هم رانندگی با آنها راحت تر است. البته توجه کنید که با گذشت زمان حتی نیتروژن هم از لاستیک نشت می کند فقط سرعت نشتش از هوا کمتر است. در نتیجه حتی اگر لاستیکتان را نیتروژن هم بزنید هر چند وقت یک بار باید فشار باد لاستیک را چک کنید و از درست بودنش مطمئن شوید.

یکی دیگر از دلایلی که طرفداران نیتروژن مطرح می کنند این است که هوا رطوبت دارد که ممکن است در اثر تجمع آن در لاستیک، چرخ ها و سیستم نظارت بر فشار لاستیک ها (سیستمی که بر فشار لاستیک ها نظارت می کند و اگر مشکلی باشد هشدار می دهد) زنگ بزند و همچنین خود لاستیک هم از داخل دچار پوسیدگی شود. برخی کمپرسورهای هوا از خشک کن استفاده می کنند و قبل از اینکه هوا برای باد زدن وارد شلنگ شود، رطوبت آن را می گیرند. اما بسیاری از کمپرسورها این قابلیت را ندارند. در مقایسه اگر از نیتروژن استفاده کنید لاستیکتان "خشک" باد می شود. نبود رطوبت در نیترون خشک باعث می شود دمای داخل لاستیک ثابت تر باقی بماند. برای همین است که لاستیک باد شده با نیتروژن در میان خودروهای مسابقه ای رایج است.

از طرف دیگر، یک لاستیک پر شده با نیتروژن، باز هم صد در صد خالص نیست؛ حدود ۹۳ تا ۹۵ درصد نیتروژن و باقی هوا است. هوای معمولی ۷۸ درصد نیتروژن است. پس در نهایت خیلی فرق نمی کند نیتروژن بزنید یا هوای معمولی. و این را هم در نظر داشته باشید که هوای فشرده ارزان تر و در بعضی جاها حتی رایگان است.

به علاوه، اگر درپوش سوپاپ ایراد داشته باشد، اگر لاستیک درست سوار نشده باشد، اگر میخی در لاستیک فرو رفته باشد یا صدمه ی دیگری خورده باشد، فرقی نمی کند لاستیک با هوا پر شده باشد یا با نیتروژن، به هر حال نشتی خواهد داشت. نیتروژن نمی تواند خرابی های لاستیک را درست کند. پس لازم است که مرتب فشار لاستیک هایتان را چک کنید. حتی اگر به جای اکسیژن، نیتروژن زده باشید، باز هم تغییرات دما در داخل لاستیک ممکن است باعث نوسان در فشار باد لاستیک شود.

نتیجه گیری
گروه تجاری تولیدکنندگان تایر خودرو، موسوم به انجمن تولیدکنندگان لاستیک، می گوید نیتروژن تا حد اندکی کمک می کند فشار باد لاستیک کمتر از بین برود. اما این نکته را هم گوشزد می کند که نباید فکر کنیم نیتروژن می تواند جایگزینی برای تنظیم باد منظم لاستیک باشد. درست است که در مقایسه با هوای معمولی، مدت زمان بیشتری طول می کشد تا لاستیک نیتروژنی نیاز به تنظیم باد پیدا کند، اما فکر نکنید که این کار اصلاً لازم نیست. دائم باید فشار باد را چک کنید.